Streszczenie



Oto miejsce, w którym krótko opisany będzie każdy dodany odcinek na blogu. Podstrona jest poświęcona tym, którzy chcieliby rozpocząć czytanie na bieżąco, a których przeraża nieco ilość i długość odcinków. Rozmowa z jedną z takich osób dała mi do myślenia, a więc postanowiłam coś takiego stworzyć.






00.  Prolog

Wstęp do opowieści to rozważania na temat zjawiska czasu oraz zupełnie różne wpisy czwórki ludzi, bardziej lub mniej sobie znanych.

01.  Wynalazek

Garth Dahi to typ „szalonego naukowca”, którego największym marzeniem było uruchomienie maszyny, nad którą pracował wiele lat. Kiedy w końcu osiaga cel, na ekranie ukazuje się napis: „Orovikajeri Oimp — Va Heaeaasimkie Dmrr. Odkryciem interesuje się Tom Kaulitz, za którym przybywają jego brat bliźniak Bill, oraz przyjaciele Georg Listing i Gustav Schäfer. Garth, w przypływie emocji i podniecenia, testuje maszynę, dzięki czemu na jaw wychodzi, że już wkrótce spotkają kogoś, kto będzie miał olbrzymi wpływ na życie każdego z nich.
Druga część to przedstawienie dwóch przyjaciółek: białowłosej Tayi i czarnowłosej Hekate, z czego ta pierwsza stara się znaleźć pracę w wielkim Berlinie. Już wkrótce w restauracji, w której obie przebywają, pojawia się ktoś, kto może jej pomóc…

02.  Praca i interesy

Tom Kaulitz przybywa do restauracji, której właścicielem jest osoba dłużna mu niemałe pieniądze. Tuż po tym, jak oszukuje zapożyczonego mężczyznę, Tom poznaję Tayę. Kobieta bardzo szybko obdarza zaufaniem zupełnie obcego człowieka, który proponuje jej pomoc w znalezieniu odpowiedniej posady. Chodzi bowiem o stanowisko u boku jednego z najsłynniejszych fotografów w Berlinie, Marka Vierrera. Pomoc nie idzie jednak najlepiej…

03.  Przekręty

Tom wciąż walczy o posadę dla Tayi. Nie dając się zwieść sprytnym manipulacjom Vierrera, Kaulitz zmuszony jest zmyślać na temat jej personaliów. Słynny fotograf w końcu się zgadza i każe wstawić się Tayi następnego dnia z odpowiednimi papierami. Wracając do restauracji zastanawiają się, co zrobić z fałszywymi danymi, które podał Tom.  Wkrótce pojawia się Hekate, która wdaje się w sporą sprzeczkę z Kaulitzem. Kiedy mężczyzna wychodzi, czarnowłosa poznaje szczegóły „pomocy” i sama znajduje radę na jej problem — podrobienie papierów. Bierze też to zadanie na siebie. Wymaga to jednak udania się w miejsce, w którym bardzo często bywa jej chłopak Falian, zwany też Attylą, z którym ostatnio bardzo się pokłóciła — podczas jednej z niekontrolowanych rozmów wyrzucili z siebie wszystkie oskarżenia i zarzucili wiele win i niepotrzebnego poświęcenia. Zmęczona spięciem między nimi i okropną tęsknotą chce z nim porozmawiać, sama nie będąc pewna, jaką decyzje ostatecznie podejmie.

04.  Wspomnienia i żale

Hekate udaje się do Armina — starszego mężczyzny, który doskonale zna zarówno ją, jak i jej chłopaka i towarzystwo, wokół którego się obraca. Fala tu nie ma, zaś kobieta wdaje się w dyskusję z przyjacielem, który podnosi ją nieco na duchu. Armin każe przekazać Attyli złą wiadomość, nie powiedział jednak, jaką. To był kolejny pretekst do tego, by zobaczyć swojego ukochanego. Znajduje go w swoim domu, nie ma jednak odwagi, by poważniej z nim porozmawiać. W domu znajduje się też Oskar — doskonały haker i specjalista od podrabiania ważnych dokumentów. Wyjaśnia mu sytuację z Tayą, a Oskar z ochotą się zgadza i deklaruje, że wszystkim się zajmie pod warunkiem, że oryginał papierów zostanie mu natychmiast doręczony. Po wszystkim Attyla postanawia odprowadzić Hekate, by sprowokować rozmowę. Kobieta nie ma na to ochoty, ponieważ się boi, a Fal błaga ją o wybaczenie. Kobieta nie wie, co ma o tym sądzić i odchodzi, nie dając mu jednoznacznej odpowiedzi.

05.  Pół roku

Do Tayi przychodzi Hekate by obwieścić, że powinna zanieść dokumenty Oskarowi. Ona sama nie chce tam wracać: uświadomiła sobie, że nie chce odchodzić od Attyli, gdyż wciąż bardzo go kocha. Taya jest bardzo niezadowolona z decyzji przyjaciółki — nigdy nie przepadała za jej chłopakiem. W końcu białowłosa dostarcza odpowiednie papiery, a po załatwieniu swoich spraw zamierza poważnie porozmawiać z Attylą. Podczas gdy kobieta jest wściekła, on panuje nad przebiegiem rozmowy, ale tylko do momentu, w którym Taya zarzuca mu, że zapewne niebawem skrzywdzi Hekate. To wyprowadza Fala z równowagi, który ostatecznie prosi ją jedynie o pół roku z Hekate. Niepokojąca prośba daje Tayi bardzo dużo do myślenia, postanawia również, że nie wspomni przyjaciółce o tym, co usłyszała.

06.  Same obawy

Nadszedł czas spotkania Tayi i Vierrera, na które mało by się nie spóźniła, gdyby nie odwiedziny Toma, który chciał się upewnić, że dziewczyna nie zrezygnowała z pomocy. Rozmowa kwalifikacyjna kończy się sukcesem, a Tom natychmiast wpada na pomysł urządzenia imprezy na cześć odniesionego zwycięstwa. Taya nie jest przekonana, ale w końcu się zgadza. Hekate również nie jest zachwycona, ale na prośbę białowłosej zgadza się pójść tam z nią. Tymczasem Bill czuje się coraz bardziej samotny, nie prosi jednak o żadną pomoc. Wówczas podekscytowany Garth obwieszcza, iż dowiedział się więcej o tym tajemniczym kimś, kto miał wpłynąć na ich życie. To kobieta, do której każdy z czterech przyjaciół będzie żywił bardzo różne uczucia…

07.  Plany i wypadki

Termin imprezy ustalono, czym Taya jest nieco przerażona: zabawa na cześć jej sukcesu ma się odbyć już nastopnego dnia. Tymczasem Georg odwiedza swoją kuzynkę Erin, za którą nie za bardzo przepada. W drodze do niej zostaje okradziony przez jakiegoś złodziejaszka, a zaraz potem potrącony przez kobietę na deskorolce, która rusza w pogoń za oszustem. Kiedy oddaje zszokowanemu Georgowi zgubę, przeprasza go i odjeżdża.
Następny dzień to czas imprezy. Wszystko zapowiada się świetnie, aż do czasu…

08.  Kilka pozornie udanych godzin

Zabawa zapowiada się bardzo przyjemne: Gustav dostrzega, że obaj bracia są zainteresowani białowłosą pięknością, zaś Georg rozpoznaje w jej przyjaciółce kobietę, która go potraciła poprzedniego dnia. Natychmiast podchodzi do Hekate, z którą bardzo szybko się zaznajamia. Razem świetnie się bawią, dodatkowo Geo wyrwał czarnowłosą z rozmyślań o Attyli. Sielankę przerywa dotychczas dobrze się bawiący Bill, który nigdzie nie może znaleźć ani Tayi, ani Toma. Przeszukują cały lokal, aż docierają do pokoju na wyższym piętrze, z którego wydobywa się przerażony krzyk Tayi.

09.  Wojowanie mieczem

Okazuje się, że to odurzony alkoholem Tom postanowił zabawić się kosztem naiwnej Tayi. Bill, Georg i Hekate natychmiast reagują, przy czym ta ostatnia, dając upust ślepej nienawiści, uderza napastnika w nos. Obie przyjaciółki wychodzą z lokalu, jednak dogania ich Bill. Proponuje, że zaopiekuje się Tayą i pomoże jej otrząsnąć się z szoku. Hekate nie jest przekonana, czy to dobry pomysł, w końcu jednak sama odchodzi, gdyż zauważa spacerującego samotnie Attylę, z którym, pomimo dużego lęku, postanawia porozmawiać i rozwiązać ostatecznie ich konflikt.
Następnego dnia Tom ma okropne mdłości, bóle głowy i wielkie dziury w pamięci — nie może sobie przypomnieć, co robił ostatniego wieczoru. W domu panuje okropny bałagan. Nagle dzwoni Bill, który jest na niego wściekły i każe mu posprzątać cały nieporządek. Jednak zupełnie nagle rozmowa zostaje przerwana…
Taya postanawia porozmawiać z Tomem o tym, co się wydarzyło ubiegłej nocy, a Hekate nie daje wiary jej naiwności. Ostatecznie udają się tam razem, po drodze poznając Erin, kuzynkę Georga. Kiedy już docierają na miejsce, ich oczom ukazuje się okropny widok.

10.  Władza Losu

Okazało się, że Tom spadł ze schodów: leżał nieprzytomny, a gdzieniegdzie dało się dostrzec ślady krwi. Hekate reaguje błyskawicznie i dzwoni po pomoc, podczas gdy Taya jest oniemiała ze strachu. Udają się do szpitala, a niedługo później na miejscu zjawiają się Bill, Georg, Gustav, jego matka, ojczym i manager. Hekate dowiaduje się od Georga o obrażeniach Toma. Chce jak najszybciej stąd wyjść, zabierając ze sobą Tayę. Ta jednak postanawia zostać i poczekać, aż wybrudzi się Tom. Kiedy już nastaje ta chwila, jego pierwszym życzeniem jest rozmowa z białowłosą.

11.  Leśne dziecięce zabawy

Taya godzi się i postanawia spotkać się z Tomem. Nie zamierza jednak być pobłażliwa i otwarcie mówi o tym, że brzydzi się nim i jego czynami. Po tym, jak wprowadza Toma w stan osłupienia, wychodzi ze szpitala. A Billa męczą wątpliwości i niczym nieuzasadniony niepokój, który nie ma wiele wspólnego z wypadkiem jego brata.
Hekate udaje się do Fala, gdzie analizują przebieg ostatnich zdarzeń. Niespodziewanie mężczyzna proponuje wspólny wyjazd w jakieś odcięte od świata miejsce. Kiedy wraca do domu, przez całą drogę zastanawiała się, skąd u Attyli ta nagła ochota na wycieczki. Jednak kiedy już znajduje się w znajomym wnętrzu, dostrzega biały proszek rozsypany niemal wszędzie. Na szczycie jednego z wyższych usypisk znajduje małe pudełeczko, a w środku karteczkę, która zawierała tajemniczy wierszyk, zdawać by się mogło, że dziecięcy. To wszystko sprawiło, iż sparaliżował ją okropny strach.

12.  Nieme kłamstwa

W domu Hekate odbywa się mini sesja zdjęciowa: Taya bez reszty oddała się swej pasji, odnajdując inspiracje w zwyczajnych przedmiotach. Tymczasem powodów zmartwień Hekate jest coraz więcej. W końcu dochodzi do rozmowy dwóch przyjaciółek, jednak czarnowłosa nawet słowem nie wspomina o tajemniczym prochu i wierszu. Zastanawia się za to, co zrobić z propozycją Attyli. Ostatecznie uznają, że to dobry pomysł. Przy okazji Taya zdradza szczegóły ostatniej rozmowy jej z Falem, w której to poprosił jedynie o pół roku razem z Hekate. Wówczas wspólny wyjazd staje się niemal koniecznością.
Tydzień później Hekate wraz z Attylą wyjeżdżają, zaś Taya dzwoni do Billa i pyta o stan zdrowia Toma. Przy okazji umawiają się na wspólne spotkanie, na które cieszy się każe z nich.

13.  Płytki dołek

Miejsce, które wybrali na swój wypoczynek, bardzo przypadło do gustu młodej parze. Wysepka należąca do znajomego Fala jest ich tymczasową własnością. Urządzają więc ognisko, przy którym nie zamierzali się ograniczać: narkotyki, alkohol i swoje towarzystwo było wszystkim, czego potrzebowali.
Tymczasem to Taya pada ofiarą tajemniczego poety, który, tym razem na ścianie, zostawił tajemniczy wierszyk.
Zabawa na wyspie jest przednia. Ogólną wesołość przerywa na moment Attyla, który udaje się do pobliskiego lasku po drewno. Jednak długo nie wraca, a kiedy już się pojawia, to tylko po to, by wyjąć coś z małej szopki i znowu wrócić. Hekate podąża za nim, a jej oczom ukazuje się straszny widok: Fal zakopywał martwe ciało zupełnie obcego mężczyzny. Hekate jest wściekła i przerażona, przez co zaczynają się poważnie kłócić. Czarnowłosa ucieka do domku, jest zdruzgotana. Kilkanaście minut później wraca Attyla. Dochodzi między nimi do poważnej rozmowy, której apogeum jest pytanie mężczyzny, którego Hekate pragnęła nigdy nie usłyszeć.

14.  Wyśniona przyszłość

Dzień przed powrotem Hekate z wycieczki Georg i Gustav urządzają sobie prywatkę, na której nie oszczędzają alkoholu. Zmęczona i rozdrażniona Erin, u której się zatrzymali, wygania ich z domu. Kiedy jest już sama, rozmyśla o Tayi i Billu. Bardzo nie podoba jej się to, że białowłosa niebezpiecznie zbliżyła się do obiektu jej pożądania. Przysięgła sobie, że to prędzej czy później ulegnie drastycznej zmianie.
Pijani przyjaciele zatrzymują się w domu Hekate — czarnowłosa powierzyła klucz Tayi, by od czasu do czasu tam zajrzała. Ta z kolei wyjechała służbowo, więc opiekę powierzyła Goergowi. Rano budzi ich właścicielka, która, po niezbyt długiej i dość zabawnej dyskusji, wygania ich z domu.
Tymczasem Tom wychodzi ze szpitala i jednym z  pierwszych miejsc, jakie odwiedza, jest sala Gartha. Oczarowany mocą machiny chce znać więcej szczegółów z przyszłości. Naukowiec niechętnie się zgadza i pokazuje mu przepiękną kobietę, która w przyszłości ma być mu bardzo bliska. Tom natychmiast postanawia, że rozpocznie starania o przyszłą damę jego serca.

15.  Podwójna gra

Uskrzydlony wieścią o pięknej kobiecie Tom postanawia naprawić swoje błędy i obdarować Tayę mnóstwem przepięknych róż. Wiadomość pisemną do tej samej osoby wysłał również niczego nieświadomy Bill, ustalając miejsce i datę ich spotkania. Zaś na samotnym wzniesieniu, z dala od zgiełku Berlina, spokoju szukają Hekate i Georg, wdając się w filozoficzną rozmowę. Kobieta wyjawia przyjacielowi, że czuje niczym nieuzasadniony strach.
Kiedy Taya wraca do domu, jest późna noc. W ciemnościach dostrzega róże ułożone na progu i maleńki liścik, który wprawił ją w doskonały humor. Tymczasem Tom prosi Davida Josta o pomoc w zdobyciu swojej wybranki. Jost niechętnie się zgadza, ale zapowiada, że nie zrobi tego za darmo.
Taya przygotowuje się do wyjścia na spotkanie z Billem. Kiedy wychodzi z domu, widzi rozsypane wszędzie dookoła granatowe róże. Jest święcie przekonana, że otrzymała je od Billa.

16.  Dotyk i jego pragnienie

Taya i Bill spotykają się na umówionym miejscu. Kobieta zaczyna dziękować mu za kwiaty, czego ten za bardzo nie rozumie. Zakłopotanie przerywa telefon Toma, który pragnął odwiedzić białowłosą. Jest niemile zaskoczony kiedy się dowiaduje, że Bill i Taya jedzą w restauracji wspólny posiłek, mimo to prosi, by przekazał jej, że chce się z nią spotkać. Zaś Hekate wybiera się na spacer: jej ukochany wyjechał, więc stara się jakoś ukoić swoją tęsknotę. Końcówka przechadzki nie należy jednak do przyjemności: za kobietą ciągnie się biały proch — ten sam, który spotkała już wcześniej, tym razem zmieszany z krwią. W domu tradycyjnie towarzyszy mu tajemniczy wierszyk. Szybko jednak zapomina o ponurym zdarzeniu, bowiem dzwoni Attyla. Nie ma jednak dobrej wiadomości — jego wyjazd przedłuży się o jakieś dwa tygodnie.
Spotkanie Billa i Tayi przebiegło bardzo dobrze, nawet do tego stopnia, ze późnym wieczorem mężczyzna odprowadza ją do domu. Kiedy odchodzi, Taya zauważa Toma, który zasnął pod jej drzwiami, chcąc zaczekać na jej powrót. Wzruszona tym gestem przenosi go do domu, gdzie pozwala mu przespać całą noc.

17.  Zgoda i wina

Hekate nie trzyma się najlepiej, jest przybita wiadomością o przedłużającej się wizycie Fala. W zupełnie innym nastroju jest Taya, która wciąż rozpamiętuje spotkanie z Billem. Obie jednak martwią się tajemniczymi wierszykami, nic jednak nie zamierzają z tym robić. Kiedy Taya wychodzi, przybywa Armin, który chce poważnie porozmawiać o Attyli. Wzajemnie wyjawiają sobie tajemnice z jego życia, mniej i bardziej szokujące. Na jaw wychodzi coraz więcej brudów. Armin jednak ją pociesza: tłumaczy, że Attyla wciąż mówił coś o jakiejś niespodziance. Zaś Taya spotyka w domu rozbudzonego już Toma, który ze skruchą prosi ją o przebaczenie. Kobieta z ulgą mu wybacza.

18.  Dwie strony miłości

Do domu Hekate przybywa Armin, który, ku wielkiemu przerażeniu i szoku kobiety, szuka Attyli twierdząc, że już kilka dni temu wrócił do Berlina. Hekate zaczyna wątpić w to, czy Fal jej w ogóle ufa, wątpi też sama w siebie: myśli, że za dużo sobie wyobrażała, nie jest też pewna, czy Fal ją kiedykolwiek kochał. Na domiar złego wkrótce przybywa jej matka, z którą nigdy nie miała dobrych kontaktów. Ich rozmowa od samego początku nie układa się najlepiej, lecz kiedy matka dowiaduje się, że jej córka jest ćpunką, wpada w szał. Ratunek zapewnia wtargnięcie do domu tajemniczego wybawiciela…
Tymczasem Tom wraz z Jostem rozpoczynają realizację planu zdobycia pięknej wybranki. Ku jego największej radości udaje się ją ujrzeć, jednak tylko na chwilę: wielce zmartwiana kobieta wybiega ze łzami w oczach. Tom przysięga sobie, że rozwikła tę zagadkę, David jednak zabiera go do przedszkola, gdzie Kaulitz ma pracować jako opiekun w ramach zapłaty za pomoc. Mężczyzna jest przerażony.

19.  Wznosząc się na wyżyny

Tom zapoznaje się ze swoimi nowymi obowiązkami. Wciąż jest w ciężkim szoku, ale podejmuje się wyzwania. Tymczasem okazuje się, że tajemniczym wybawicielem był nikt inny, jak Attyla. Wyganiają matkę i, oboje bardzo szczęśliwi z tak długo wyczekiwanego spotkania, wyjaśniają sobie wszelkie wątpliwości. Hekate przypomina sobie, jak Fal po raz pierwszy zabrał ją na piękne wzniesienie z widokiem na niemal cały Berlin. W to właśnie miejsce się udają, gdzie spędzają beztroskie chwile, których punktem kulminacyjnym są oświadczyny Attyli.

20.  Niszcząca siła nadziei

Billowi wciąż dokucza samotność, wyraża też nadzieję na zbliżenie się do uroczej białowłosej. Ku jego największemu szczęściu, tuż po wyjściu Toma do swojej nowej pracy, do drzwi puka Taya, z którą spędza wspaniałe, spokojne chwile w ogrodzie. Podczas rozmowy Taya wyraża niepokój z powodu oświadczyn Fala, które Hekate przyjęła, a jednocześnie życzy jej jak najlepiej.
Tom, który miał jeszcze ponad godzinę do otwarcia przedszkola, postanawia zgłębić tajemnicę przepięknej kobiety, z którą miał wiązać przyszłość. Składa więc niezapowiedzianą wizytę Garthowi, chcąc sam obsłużyć się tajemnicza machiną. Natrafia jednak na coś zupełnie innego, coś, co widywał jedynie w najgorszych koszmarach. Pod wpływem olbrzymich emocji odnajduje Hekate i, kierowany ślepą nienawiścią, zaczyna ją dusić…

21.  Ocean poczerniałych dusz

Szybka reakcja Georga sprawia, że nikomu nie dzieje się krzywda. Trójka przyjaciół nie ma pojęcia, co się stało z Tomem, ten zaś nie chce wypowiedzieć ani jednego słówka, jest nieobecny duchem. W końcu udaje się do swojego pokoju, gdzie rozmyśla nad tym, co ujrzał i nad sposobem zapobiegnięcia tej katastrofie. Zastanawia się nad planem, dzięki któremu jak najszybciej pozbędzie się największego zagrożenia: Hekate. Postanawia też, że nie powie nikomu o jego prawdziwym stanie, będzie jedynie udawał załamanego swoim czynem.
Zaś Taya i Hekate zastanawiają się, co mogło być przyczyną agresji Kaulitza. Hekate zabrania przyjaciółce dowiadywania się czegokolwiek wiedząc, że ta za bardzo zbliżyła się do braci. Taya jednak z wielką przyjemnością zamierza złamać ten zakaz.

22.  Przeważona szalka

Hekate targają dziwne uczucia: pomimo upływu tygodnia od ataku na jej życie, kobieta nie odczuwa już złości, a jedynie niepokój — jest pewna, że to nie błahostka kierowała Tomem tamtego dnia. Nie zamierza na razie nic z tym zrobić prócz obserwacji i ostrożności. Attyla jest zupełnie innego zdania: pragnie rozerwać Kaulitza na strzępy. Niechętnie przysięga narzeczonej, że nie zrobi nic głupiego. Wkrótce jednak znika mówiąc, że musi załatwić coś ważnego.
Tom stwarza plan, który zamierza jak najszybciej zrealizować. Przeszkadza u w tym Taya, która przyszła porozmawiać z Billem. Zadowolony Kaulitz podsłuchuję konwersację, jednak im więcej słyszy, tym gorzej się czuje. Okazuje się też, że Bill ma jakiś plan, którego nie wyjawił. Kiedy Taya wychodzi, Tom wybiega z domu, by rozpocząć wdrążanie planu w życie.


23. Przepis na eliksir szczęścia 

Tom udaje się do Diggera Quldera, wpływowego biznesmana, który twierdzi, że jest w stanie pomóc Tomowi z jego problemem w postaci Hekate. Jednocześnie obawia się, że jego metody będą zbyt brutalne i zaczyna drżeć ze strachu o własny los. Ostatecznie dochodzą do porozumienia, a rozwiązaniem ma być tylko im znana "Witamina A". 
Tymczasem Bill nie zamierza czekać na wyjaśnienie sprawy z założonymi rękoma. Sam nie będąc pewnym, co uda mu się zdziałać, udaje się do Hekate. Oboje zastanawiają się, co stało za atakiem Toma oraz jak się tego dowiedzieć. Rozmowa nie odsłania nic konkretnego, Bill jest jednak spokojniejszy: wie, że ma Hekate po swojej stronie. Po jego wyjściu kobieta zdejmuje pospiesznie zawieszony obraz, pod którym znajduje się kolejny wierszyk od nieznanego prześladowcy... 


24. Pytania i odpowiedzi

Garth, obarczony wyrzutami sumienia, pragnie naprawić swój błąd i odciągnąć myśli Toma od Hekate i problemów z nią związanych. Decyduje się więc na zdradzenie mu znacznie większej ilości informacji na temat kobiety, która w przyszłości miała wiele znaczyć dla starszego Kaulitza. Urocza Livia nie interesuje jednak mężczyzny. Ciekawość zdradza dopiero wówczas, kiedy naukowiec opowiada o jakże skomplikowanym i delikatnym zjawisku czasu twierdząc, że da przyszłość da się zmienić. Rozmowa jednak schodzi na złe tory, gdyż Tom zupełnie opacznie zrozumiał przesłanie Gartha, chcąc użyć tej wiedzy do własnych celów.
Attylę odwiedza dawny przyjaciel, którego pamiętał jeszcze z interesów ze wczesnego momentu swojej przygody z handlem, Regilius Fhrack. Dowiedziawszy się o kłopotach Fala pragnie mu pomóc, jednak po wysłuchaniu historii Attyli ten doradza mu, by zabrał swoją narzeczoną gdzieś daleko i nie narażał się gangom. Mężczyzna nie chce uciekać, jednak ostatecznie podejmuje decyzję.
Tymczasem Hekate postanawia zanotować wszystkie tajemnicze wierszyki, jakie dostała ona lub jej bliscy. Próbując je odszyfrować odkrywa, iż każdy z nich dotyczy teraźniejszych wydarzeń bądź tych, które wydarzyć miały się w niedalekiej przyszłości.



25. Świerszcz na ramieniu



Attyla wyjawia Hekate swoje plany dotyczące ich rychłego wyjazdu za granicę. Wybierają Kanadę, wcześniej jednak postanawiają się pobrać. Podczas gdy na głowie czarnowłosej pojawia się wiele spraw do załatwienia, Taya czerpie radość z życia: beztroska zabawa z Billem w jego ogrodzie kończy się filozoficzną rozmową o strachu i własnym wnętrzu, której finałem jest pocałunek. Z kolei Georgowi i Gustavowi wreszcie udaje się porozmawiać z Garthem, który, ich zdaniem, ma wiele wspólnego z gwałtowną zmiana Toma. Naukowiec dzielnie się broni, zacierając podejrzenia coraz bardziej przygnębionych przyjaciół. Okazuje się, że Tom słyszał całą rozmowę i choć jest z tego rad, to dziwi się, dlaczego Garth go broni. W samotności przeczuwa, że wkrótce zrobi coś, czego będzie żałował do końca życia.



26. Korzenie przyczyn

Hekate i Attyla przygotowują się do swojego ślubu. Pomaga im też Taya, która świetnie odnajduje się w roli organizatorki. Po obejrzeniu sali, na której ma odbyć się wesele, wspólnie udają się do polskiej restauracji. Tam znajduje ich Bill, który zostaje zaproszony do stolika. Choć początkowo atmosfera jest nerwowa, z czasem rozmowa schodzi na łagodniejsze tory. Niespodziewanie jednak Billa wzywa David, oczekując natychmiastowego przybycia. Wraz z nim odchodzi jego partnerka. na miejscu okazuje się, że Jost wpadł na kolejny pomysł, jak pomóc Tomowi. Niedługo potem do starszego Kaulitza przychodzi tajemniczy Mario, który natychmiast nie spodobał się Billowi. Wraz z Tayą postanawiają podsłuchać ich rozmowy. Jej krótki fragment daje bohaterom powody do poważnych obaw nie tylko o Toma.


27. Ci, których jednocześnie kochasz i nienawidzisz

Do przyszłych małżonków przyjeżdża rodzeństwo Hekate: Eryk i Nina. Nowo przybyli goście sprawiają wielka radość Hekate i Attyli, a cała czwórka dzień spędza na wspominaniu i bliższemu poznaniu siebie i swoich historii. Zaś Bill, Gustav, Georg i Taya wspólnie zastanawiają się nad tym, jak nie dopuścić do przybycia Toma na festiwal. Bill w końcu wpada na pomysł, który budzi wątpliwości nawet w nim samym. Wieczorem Hekate i Fal chcą spędzić wspólny wieczór. Upojna noc zwieńczona jest koszmarem nękającym Attylę oraz tajemniczym wierszem wypisanym krwią na ścianie pod łóżkiem.

28. Pierwsza samotna ścieżka, cz. 1

Gości budzą głośne wrzaski dochodzące z dołu. Okazuje się, że Attyla i Hekate pokłócili się, zaś kością niezgody były wiersze, o których mężczyzna nic nie wiedział. Zrozpaczona kobieta w pewnym momencie ucieka z domu, co nie uchodzi uwadze Eryka, który zaczyna grozić Falowi. Nie zamierza jednak szukać siostry, co wyraźnie niepokoi Niję. Tymczasem Hekate ucieka do parku, w którym lubiła przebywać jako mała dziewczynka. Tam dzwoni do Tayi z prośbą o wsparcie. Spotyka też Toma, który jeszcze bardziej pogrążą kobietę w panice. Zaś Nija nie zamierza się poddawać i prosi Attylę, by wspólnie poszukali Hekate.

28. Pierwsza samotna ścieżka, cz. 2

Taya w drodze do parku spotyka Georga, który również szuka Hekate, lecz nie ma pojęcia o zaistniałej sytuacji. Kiedy docierają na miejsce uspakajają kobietę, lecz ten stan burzy nadejście Niji i Attyli. Taya nie pozwala mu zobaczyć się z narzeczoną, Listing zaś nie chce stawać po żądnej stron. Kiedy Hekate orientuje się, co się dzieje, dostaje ataku paniki i ucieka przed Falem do lasu. Tam słyszy tajemnicze głosy, przemawiające wyraźnie do niej. Istota twierdzi, że zna jej przyszłość. Nakazuje jej też wyjść z lasu z tym, kto znajdzie ją jako pierwszy, godząc się na wszystko. Kiedy znika, kobieta uświadamia sobie, że to właśnie właściciel głosu jest autorem wierszy. Jego przepowiednia sprawdza się niemal natychmiast: ktoś znajduje Hekate, dzięki czemu kobieta odczuwa ogromną ulgę.
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz